این سه تغییر ساده در سبک زندگی میتواند سالها به طول عمر افراد بیافزاید
تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۱۲۴۶۲
در طول یک سال گذشته در مورد این که چگونه هوش مصنوعی میتواند ایمنی بیمار و تشخیص بیماری را بهبود بخشد گزارشهایی منتشر شده است.
علیرغم آن که نوآوری در فناوریها نویدبخش موفقیتهای چشمگیر در علم پزشکی هستند اجازه دهید راه حلهای مرتبط با فناوریهای سطح پایین و یا راهکارهای به ظاهر ساده، اما در عمل موثر را نیز فراموش نکنیم که بارها برای بهبود سلامت و افزودن چندین سال بیشتر به عمر افراد مورد آزمون قرار گرفته و اثربخشی شان اثبات شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش فرارو به نقل از واشنگتن پست، در اینجا سه مورد از قابل توجهترین آن موارد ذکر شده اند:
۱-سمعکحدود ۴۰ میلیون آمریکایی از درجاتی از کم شنوایی رنج میبرند. مشکل شنوایی نه تنها برای تعاملات و روابط کاری چالشهایی ایجاد میکند بلکه مشکلات زیادی را نیز برای سلامت جسمانی و روانی به همراه دارد.
نتیجه یک مطالعه برجسته در سال ۲۰۱۱ میلادی که در نشریه JAMA Neurology منتشر شد نشان داد که خطر ابتلا به زوال عقل در افرادی که دچار کم شنوایی خفیف هستند تقریبا دو برابر بیش از دیگران است.
این میزان برای افراد با کم شنوایی متوسط به میزان سه برابر و برای بیماران با کم شنوایی شدید به میزان تقریبا پنج برابر افزایش مییابد. نتایج مطالعات دیگر کاهش شنوایی را با افسردگی، زمین خوردن و حتی مرگ زودرس مرتبط دانسته اند.
نتایج تحقیقات تازه نشان میدهند که سمعک میتواند روند برخی از اثرات بد را معکوس کنند. نتیجه مطالعهای در سال جاری که در نشریه لنست منتشر شده نشان داد که سالمندان در معرض خطر بالاتر زوال عقل که از سمعک استفاده میکنند در مقایسه با اعضای گروهی که از سمعک استفاده نمیکردند تقریبا ۵۰ درصد کاهش شناختی کمتری را در سالیان بعدی عمرشان تجربه کردند.
در مقاله منتشر شده دیگری اشاره شده افرادی که از سمعک استفاده میکنند به میزان ۵۰ درصد کمتر از افرادی که از سمعک استفاده نمیکنند در معرض خطر زمین افتادن قرار دارند. افرادی که به طور مداوم از سمعک استفاده میکردند خطر زمین افتادنشان در مقایسه با افرادی که از آن استفاده نمیکردند به کمتر از یک سوم کاهش یافت.
دستگاههای الکترونیکی برای کمک به کاهش شنوایی جدید نیستند. در واقع، این دستگاهها بیش از یک قرن وجود داشته اند. با این وجود، تخمین زده میشود که تنها ۱۶ درصد از بزرگسالان کم شنوای کمتر از ۷۰ ساله و ۳۰ درصد از بزرگسالان کم شنوای با سن ۷۰ سال و بیش از آن تاکنون از سمعک استفاده کرده اند.
بسیاری از افراد به دلیل عدم آگاهی نمیدانند که استفاده ساده از سمعک تا چه اندازه میتواند نه تنها کیفیت زندگی بلکه سلامت کلی آنان را نیز به طور قابل ملاحظهای بهبود بخشد.
۲-ورزشهمگان میدانند که ورزش برای شان مفید است، اما این که فعالیت بدنی حتی به میزان اندک تا چه اندازه اهمیت دارد ممکن است تعجب آور باشد.
بررسیای تازه که نتیجه آن در نشریه British Journal of Sports Medicine منتشر شد نشان داد افرادی که توصیههای مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری را به مدت ۱۵۰ دقیقه در هفته با فعالیت متوسط یا شدید دنبال میکنند کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و سکته را تا میزان ۲۷ درصد تجربه خواهند کرد. هم چنین، در این افراد خطر ابتلا به سرطان ۱۲ درصد و خطر مرگ زودرس تا میزان ۳۱ درصد کاهش یافت.
مهمتر از همه آن که افرادی که ۵۰ درصد از مقدار توصیه شده نیز تحرک بدنی داشتند مزایای قابل توجهی را مشاهده کردند. نتایج نشان داد تنها هفتاد و پنج دقیقه ورزش در هفته یا حدود ۱۱ دقیقه در روز باعث کاهش ۱۷ درصدی ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی، کاهش ۷ درصدی خطر ابتلا به سرطان و کاهش ۲۳ درصدی احتمال مرگ زودرس میشود.
نتیجه بسیاری از مطالعات دیگر در مورد ورزش فواید زیاد دیگری را برای سلامتی مانند خطر زوال عقل و بهبود سلامت روان نشان داده اند. افزایش میزان ورزش کردن منجر به نتایج سلامت بهتر میشود، اما مهمترین افزایش تاثیرگذاری از عدم فعالیت و تحرک بدنی به سوی مقداری تحرک است.
این موضوع برای افرادی که ورزش نمیکنند امری کلیدی میباشد. گنجاندن تنها ۱۱ دقیقه پیاده روی سریع در روز میتواند تفاوت قابل توجهی برای سلامت آنان ایجاد کند.
۳-ارتباط اجتماعینتیجه مطالعهای در هاروارد در سال ۲۰۲۱ میلادی نشان داد که از هر سه امریکایی بیش از یک امریکایی "تنهایی به شکلی جدی" را تجربه میکنند. تنهایی نه تنها با افسردگی، اضطراب و سوء مصرف مواد مخدر مرتبط است بلکه میتواند خطر ابتلا به دیابت، سکته مغزی و مرگ زودهنگام را نیز افزایش دهد.
بزرگی این اثر خیره کننده است: بر اساس نتایج تحقیقات مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ایالات متحده انزوای اجتماعی خطر ابتلا به بیماری قلبی را تا ۲۹ درصد و زوال عقل را تا ۵۰ درصد افزایش میدهد. انزوا خطر مرگ زودرس را به اندازه استعمال ۱۵ نخ سیگار در روز افزایش میدهد.
با توجه به این که ارتباط اجتماعی تا چه اندازه میتواند بر سلامتی تان تاثیر بگذارد برخی از متخصصان و پزشکان پرسشهایی مانند تعداد دوستان صمیمی بیماران و این که چند وقت یکبار با آنان معاشرت میکنند را میپرسند تا سطح تنهایی هر بیمار را مورد ارزیابی قرار دهند.
برای افزایش سطح ارتباط اجتماعی افراد باید خود ابتکار عمل به خرج دهند. بسیاری از اقدامات میتوانند در ظاهر کوچک، اما در عمل موثر باشند مانند تعیین چند دقیقه در روز برای تماس با عزیزان و کنار گذاشتن وسایل الکترونیکی در طول این مکالمات.
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
کلیدواژه: سبک زندگی طول عمر سمعک استفاده خطر ابتلا مرگ زودرس کم شنوایی زوال عقل ۵۰ درصد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۱۲۴۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افرادی که در کودکی محبت ندیده اند این ۷ ویژگی را دارند
آیا تا به حال فکر کرده اید که چگونه جو عاطفی خانه در دوران کودکی شخصیت ما را به عنوان یک بزرگسال شکل می دهد؟
کمبود محبت در دوران کودکی، اثری منحصر به فرد بر شخصیت و رفتار افراد بر جای می گذارد.
به گزارش روزیاتو، بزرگ شدن در چنین محیطی فقط به معنای از دست دادن فرصت در آغوش گرفتن عزیزان خود یا صحبت های صمیمانه با آن ها نیست، بلکه اساساً می تواند بر دیدگاه و رفتار فرد در بزرگسالی تأثیر بگذارد.
برخی از این نشانه ها در آینده به شکل ظریفی خود را نشان می دهند.
۱) مشکل در برقراری ارتباط عاطفیبرای کسانی که بدون محبت بزرگ شده اند، ایجاد پیوندهای عاطفی در بزرگسالی می تواند یک مشکل بزرگ باشد. فقدان نزدیکی عاطفی در طول سال های شکلگیری شخصیت آنها اغلب باعث ایجاد یک مکانیسم دفاعی طبیعی با جدایی عاطفی می شود.
این جدایی میتواند به شیوه های مختلفی مانند مشکل برای بیان احساسات، احساس ناراحتی هنگام لمس فیزیکی یا پرهیز از برقراری رابطه عاطفی ظاهر شود.
این ویژگی ها اغلب منجر به سوء تفاهم شده و روابط شما را تحت تاثیر خود قرار می دهند.
۲) عزت نفس و اعتماد به نفس پایینویژگی مشترک کسانی که در دوران کودکی خود محبت کافی ندیده اند، فقدان عزت نفس و اعتماد به نفس است. این باور در ذهن این افراد پرورش یافته که آن ها لایق عشق و محبت نیستند.
این باور اغلب منجر به کاهش عزت نفس می شود، زیرا این افراد به ارزش و توانایی های خود شک می کنند. آنها همچنین ممکن است با احساس بی کفایتی دست و پنجه نرم کرده و دائماً خود را با دیگران مقایسه کنند.
علاوه بر این، این افراد اعتماد به نفس ندارند، از خطرات و ریسک ها اجتناب کرده و به دلیل ترس از شکست یا طرد شدن در منطقه امن خود می مانند.
۳) نیاز بیش از حد به کنترلبزرگ شدن در یک محیط سرد از لحاظ عاطقی اغلب باعث نیاز به کنترل در بزرگسالی می شود.
این افراد ممکن است تمایل به مدیریت ذره بینی و ریزبینانه موقعیت ها و افراد اطراف خود داشته باشند.
آنها استانداردهای سفت و سختی داشته و اگر کارها طبق برنامهشان پیش نرود، به شدت مضطرب می شوند.
این نیاز به کنترل در روابط عاطفی می تواند سرریز شود و آنها را وادار کند که هر حرکت و رفتاری را به شریک زندگی خود دیکته کنند. این کنترل بیش از حد، ناشی از ترس است؛ ترس از رها شدن، آسیب دیدن یا ماهیت غیرقابل پیشبینی رفتار انسان ها.
۴) تمایل به کمالگراییبرای کسانی که بدون محبت بزرگ شده اند، کمالگرایی اغلب به یک حالت پیشفرض تبدیل می شود. گویی آنها به دنبال عشق و تاییدی هستند که در کودکی از دست داده بودند.
این رگه کمالگرایی در زمینه های مختلفی از زندگی افراد نمایان می شود؛ از کار گرفته تا روابط عاطفی.
آنها استانداردهای بسیار بالایی را برای خود تعیین میکنند و وقتی به این استانداردها نمی رسند، احساس استرس و ناامیدی زیادی به سراغشان می آید.
متأسفانه، این کمالجویی بی وقفه می تواند به فرسودگی شغلی، اضطراب و گاهی اوقات حتی به مسائل مربوط به سلامت روان مانند وسواس یا اختلالات خوردن منجر شود.
۵) مشکل در اعتماد کردن به دیگرانیکی دیگر از ویژگیهایی که معمولاً در افرادی یافت میشود که در دوران کودکی خود کمبود محبت را تجربه کردهاند، مشکل در اعتماد کردن به دیگران است.
این عدم اعتماد می تواند ناشی از حمایت عاطفی غیر قابل اعتماد یا متناقضی باشد که در دوران کودکی دریافت کرده اند.
این افراد اغلب در زمینه به اشتراک گذاشتن احساسات واقعی خود با دیگران مشکل دارند، از ترس اینکه آسیب ببینند یا طرد شوند. این ترس می تواند آنها را از ایجاد روابط عمیق و معنادار باز دارد.
فقدان اعتماد آنها همچنین می تواند منجر به یک حالت کنترل و هشدار مداوم شود که در آن افراد همیشه مراقب نشانه های خیانت یا رها شدن هستند.
۶) ترس از رها شدنیکی دیگر از ویژگی های رایج در میان کسانی که در دوران کودکی محبت ندیده اند، داشتن ترسی عمیق از رها شدن است.
این افراد همیشه بابت از دست دادن عزیزانشان نگران هستند، حتی هنگامی که دلیلی واقعی برای این نگرانی وجود ندارد.
این نگرانی میتواند آنها را در روابط عاطفی بیش از حد وابسته یا کنترلگر کند، زیرا سعی میکنند که از تحقق بدترین کابوسهایشان جلوگیری کنند.
اما نکته اینجاست: این ترس اغلب تبدیل به یک پیشگویی منفی ساختگی می شود. اضطراب مداوم آنها افراد دیگر را پس می زند و این باورشان را تأیید می کند که رها شدن اجتنابناپذیر است.
۷) مشکل در تعیین مرزهای سالمافرادی که با کمبود محبت بزرگ شده اند، اغلب در تعیین مرزهای سالم در روابط خود مشکل دارند. ریشه این مشکل را می توان در تجربیات دوران کودکی آنها پیدا کرد. ممکن است که نیازها و احساسات این افراد در کودکی به طور مداوم نادیده گرفته شده باشد.
کانال عصر ایران در تلگرام